Ugrožene vrste
Čovek svojim svakodnevnim aktivnostima mnoge životinjske vrste dovodi do istrebljenja. Stoga su ovde predstavljene neke od najugroženijih vrsta.
Amurski leopard
“Šta je riba bez reke? Koja je ptica bez drveća da se ugosti? Šta je Zakon o ugroženim vrstama bez ikakvog mehanizma za sprovođenje da bi se osiguralo njihovo zaštićeno stanište,” Džej Insli
Amurski leopard prirpada porodici mačaka i procenjuje sa da ih je u ovom trenutku ostalo tridesetak. Iako je drugi naziv za ovu životinju sibirski leopard, osim u Rusiji, može se naći i u severnim delovima Kine. Ovaj predator može da trči brzinom od 60 kilometara na čas, kao i da skoči šest metara u dalj i tri metra u vis.
Javanski nosorog
Populaciju javanskih nosoroga čini svega trideset i pet jedinki. U prošlosti su naseljavali čitavu Indokinu dok danas živi u prirodnom parku na Javi. Na spisku ugroženih vrsta Fonda za očuvanje životinja u divljini se pominje čak pet različitih vrsta nosoroga od kojih su tri kritično ugrožene. Pored javanskog, to su crni i sumatranski nosorog.
Planinska gorila
“Ugrožene vrste su naši prijatelji,” Jao Ming
Planinska gorila živi u šumama visokih planina, na nadmorskoj visini između 2500 i 4000 metara. Ono što je specifično za ovu vrstu gorile jeste velika količina krzna, koja im pomaže da prežive u uslovima niskih temperatura, koje mogu biti i ispod nula stepeni Celzijusa. Procenjuje se da je danas preostalo oko 800 jedinki ove vrste.
Južnokineski tigar
Južnokineski tigar je životinja za koju se pretpostavlja da više ne postoji u divljini, već samo u zoološkim vrtovima. Početkom 50-ih je u šumama Kine postojalo oko 4000 jedinki ove životinje, ali je tada od strane Mao Cedungovog režima proglašena za štetočinu, te su organizovane kampanje koje su vodile istrebljenju ove elegantne mačke.
Sumatranski slon
Sumatranski slon je priznata podvrsta azijskog slona koja živi na ostrvu Sumatra. Ova životinja, čija težina iznosi oko 5 tona, jako je korisna za šumski ekosistem. Naime, dok se hrani biljkama, ovaj slon ujedno i raznosi njihova semena, te ugroženost ove vrste preti da naruši čitav ekosistem. Danas se procenjuje da u prirodi živi oko 2500 sumatranskih slonova.
Pančićeva omorika
Pančićeva omorika je vrsta četinarskog drveta koje raste samo u Zapadnoj Srbiji i Istočnoj Bosni. Ima je dobila po srpskom botaničaru Josifu Pančiću koji ju je, 1875. godine, otkrio na planini Tari. Zanimljivo jeste da se ova vrsta može smatrati živim fosilom u biljnom svetu jer potiče iz tercijara (vremenski period od izumiranja dinosaurusa - približno oko 65 miliona godina i početka poslednjeg ledenog doba - pre oko 1,8 miliona godina).
Srpska ramonda
Srpska ramonda je neobična biljka koju je takođe pronašao botaničar Josif Pančić. Ova biljka zanimljiva je po tome što čak i onda kada se potpuno osuši, može se osvežiti kada se zalije. Naime, ova neobična pojava primećena je sasvim slučajno. Po herbarijumu, u kom se biljka nalazila, prosula se voda, nakon čega je osušena biljka ponovo prolistala. Ova biljka raste u pukotinama stena, izuzteno je nežna i izbegava direktnu Sunčevu svetlost, tražeći senovita i uvek severu okrenuta mesta. Može se pronaći na graničnoj oblasti Nacionalnog parka Crne Gore.
Zlatni ljiljan
Zlatni ljiljan specifičan je po svojim zlatnim cvetovima. Karakterističan je za predele Bosne (lat. Lilium bosniacum) i korišćen je kao simbol za čistoću, nevinost i lepotu. Koristili su ga mnogi bosankski heroji tokom duge istorije. Često je opevan kao zambak. Nalazio se i na starom grbu Srbije (beli dvoglavi orao na crvenom štitu, sa raširenim nogama, a ispod svake kandže leži po jedanz latni ljiljan). Ovaj grb usvojen je i 2009. godine, kada je zamenio dotadašnji grb Republike Srbije. Grb predstavlja čin vraćanja monarhijskih obeležja.
Još neke od ugroženih vrsta su: gorocvet, banatski božur, rosulja, orao kliktaš, vretenar, crkavica, jadranska pastrmka, mladice itd.
REFERENCE:
